แนะนำสถานที่ท่องเที่ยวใน ไทย EP 5 ร้านสุดท้ายนั้นจะเป็นร้านไหนไปไม่ได้เลยนั่นก็คือร้านกล้วยเชื่อมกิมเอ็งที่ตั้งเชื่อมตั้งแต่สมัยรุ่นแม่สู่รุ่นลูกกว่าสี่สิบปีสูตรเด็กการเคี่ยวน้ำตาลแบบไม่มีกั๊กกัดกล้วยเฉพาะพันธุ์มาจากเพชรบุรีเนื้อแน่นๆหลายๆคนแถวนี้จะรู้ดีว่าร้านนี้เป็นร้านที่ขายดีมากๆอีกหนึ่งล้านหลายคนคงสงสัยว่ากล้วยเชื่อมจะไปขายดีได้ยังไงแน่นอนว่ากลัวเชื่อมั่นถ้าจะขายดีก็คือต้องทำอร่อยจริงๆเพราะน้ำตาลนี้เป็นน้ำตาที่เคี่ยวเองและประวัติการขายมียาวนานมากกว่าสี่สิบปีรวมทั้งกล้วยทุกสายพันธุ์นั้นเป็นกล้วยที่ขัดมือจะต้องดูอีกว่ากล้วยนั้นใช้งานได้ดีเหลือรอยหรือไม่ถ้ากล้วยนั้นดูเเละวีนั้นดูและใช้งานไม่ได้ก็ต้องเปลี่ยนและทิ้งไปร้านนี้จึงขึ้นชื่อเรื่องความพิถีพิถันอย่างมากและแน่นอนว่าใครที่มาหลังเที่ยงหรือช่วงบ่ายร้านนี้ของหมดนะเออเพราะฉะนั้นการที่เราจะกินร้านนี้ได้เราต้องรีบมาเร็วๆนะหรือไม่งั้นก็ต้องโทมาจองก่อนร้านนี้เริ่มต้นขายโดยที่ราคาอยู่ที่ประมาณห้าสิบบาทและยังมีผลไม้หรือผักอื่นๆเชื่อมอีกมากมายถ้าใครสนใจเลยใครชอบกินผักเชื่อมหรือผลไม้เชื่อมแวะเข้าร้านนี้เลยไม่ผิดหวังแน่นอนเป็นร้านที่เปิดมานานหนึ่งล้านในตลาดพลูที่เก่าแก่ไม่ว่าใครผ่านไปผ่านมาก็ต้องแวะซื้อกลับไปให้คุณรู้จักหรือผู้ใหญ่ท่านอย่างแน่นอน เห็นไหมว่าตลาดพลูนั้นก็เป็นแหล่งที่รวบรวมอาหารทั้งเก่าทั้งใหม่ได้อย่างลงตัวและแน่นอนว่าการที่ร้านอาหารจะอยู่ในตลาดพลูได้นั่นแสดงให้เห็นว่าร้านจะต้องพิถีพิถันและต้องมีความพยายามมากขนาดไหนถึงจะอยู่ได้เพราะมีการแข่งขันขันกันสูงมากโดยที่ราคานั้นแทบจะไม่สูงเลยแต่ว่าสินค้าแต่อย่างนั้นกลับทำออกมาได้ดูดีและน่าสนใจคือเอาง่ายๆว่าหลายๆคนที่แค่จะผ่านไปผ่านมาหรือเฉียดเข้ามาก็ต้องกลับมาแวะในตลาดพลูเพื่อที่จะซื้ออาหารหรือซื้อของกลับไปฝากครอบครัวเพื่อที่จะได้กินของอร่อยในราคาย่อมเยานั่นเองมันไม่แปลกใจเลยว่าทำไมหลายคนยังยกให้ตลาดพลูเป็นหนึ่งในสถานที่ที่มีอาหารอร่อยราคาประหยัดมากที่สุดอีกหนึ่งในประเทศไทยอีกด้วย  

แนะนำสถานที่ท่องเที่ยวใน ไทย EP 4 เรามาถึงอีพีที่สี่กันแล้วมาถึงเป็นร้านแรกที่ต้องพกดวงมาด้วยเป็นหลานที่ตอนนี้กำลังได้รับความนิยมอย่างมากมายนั้นก็คือร้านกุยช่ายหนุ่มผมยาวณที่กำลังดังอยู่บนโซเชียลลูกค้าที่จะมาจะต้องจับจ้องรอคิวพ่อค้าผมยาวมาขายเหมือนแจกฟรีจะเป็นร้านไหนไปไม่ได้เลยร้านเด็ดตลาดพลูร้านนี้ใครบอกว่ามาก็ต้องพกดวงมาด้วยเพราะว่าร้านนี้จะขายแค่ไส้กุยช่ายไส้เดียวลูกค้าประจำจะบอกว่ากุยช่ายเจ้านี้จะใช้เนื้อแป้งทำมือไม่หนาไม่บางเกินไปนุ่มและหอมทุกๆครั้งเมื่อกินหมดจะต้องทำให้มีความรู้สึกต้องอยากกลับมาซื้อใหม่และทางร้านนี้จะทำกุยใช่แค่เพียงห้าร้อยชิ้นต่อวันและหมดเร็วหลังแจกฟรีไม่ว่าเราจะไปรอต่อคิวต่อแถวเมื่อไหร่ถ้าเราไม่โทรจองทิ้งไว้แน่นอนว่าเรามีสิทธิ์ที่จะไม่ได้กินสูงร้านนี้เปิดแค่เพียงครึ่งชั่วโมงเท่านั้นทุกอย่างก็หมดแล้วสำหรับใครที่อยากกินกุยช่ายหนุ่มผมยาวแนะนำว่าต้องโทมาจองกับพ่อค้าหรือโทรมาสั่งทิ้งไว้เสียก่อนไม่งั้นมีสิทธิ์ที่จะอดรับประทานแน่นอนเพราะว่าขายดีมากแทบยังไม่ต้องเปิดร้านก็ปิดแล้วจริงๆเเล้วพี่ท่านนี้ทำขายส่งเลยก็ได้นะเนี่ยแถมพี่ต้องออกมาขายเลยเหมือนกับว่ายังไม่ทันตั้งร้านมันก็หมดแล้วนั่นเอง เมื่อเราพูดถึงร้านขนมหวานเราจะไม่นึกถึงร้านขนมหวานตลาดพลูเลยไม่ได้มาตลาดพลูทั้งที่ถ้าไม่กินขนมหวานสูตรโบราณที่ขายกันมาอย่างยาวนานจากรุ่นสู่รุ่นก็ถือว่ามาไม่ถึงขนมหวานทีเด็ดของที่นี่ก็จะเป็นขนมชั้นมีหลากหลายรสชาติและสีมีให้ลิ้มลองโดยเฉพาะขนมชั้นรสกาแฟที่ไม่เคยกินที่ไหนเลยหนึบหนับและมีความเข้มข้นปนหวานของกาแฟชิ้นละเพียงไม่กี่บาทเจ็ดถึงสิบบาทห่อขนมบาทด้วยใบตองรักษาความเป็นไทยแถมยังลดโลกร้อนอีกด้วยด้วยความที่ร้านขนมหวานเจ้านี้เป็นร้านที่โปรดปรานของคนที่มาเที่ยวตลาดพลูทำให้จะมีคนมาต่อคิวรอเยอะเป็นอีกหนึ่งล้านเลยถ้างั้นการที่เราจะมาเราควรจะเตรียมตัวให้พร้อมเสียก่อนและเดินเข้าไปหยิบบัตรคิวที่อยู่ในกำแพงแถวๆหน้าร้านก่อนที่จะมาต่อแถวนะ และที่สำคัญเลยการที่จะซื้อไรนั้นควรเลือกซื้อไปในทีเดียวเพราะถล่มไม่ซื้อไปในทีเดียวการที่เราจะวนกลับมาซื้ออีกรอบหนึ่งนั้นเป็นไปไม่ได้เลยที่เราจะได้ซื้อและที่สำคัญร้านนี้ก็เป็นอีกหนึ่งร้านที่ขายดีจนหมดเร็วเช่นเดียวกันเพราะฉะนั้นจะซื้ออะไรก็ควรรีบซื้อเราจะเห็นได้ว่าลูกค้าแต่ท่านมาซื้อทีเป็นสิบห่อ  

แนะนำสถานที่ท่องเที่ยวใน ไทย EP3 เมื่อเราเดินมาเรื่อยๆเราจะมาเจอร้านกาแฟหนึ่งในร้านในตำนานที่หลายๆคนก็รู้จักร้านกาแฟนี่มีอายุอานามมากกว่าหนึ่งร้อยปีเลยทีเดียวเดินถัดจากร้านขนมเบื้องมารับก็จะเจอเลยนั่นก็คือร้านสุริยากาแฟเป็นร้านกาแฟโบราณหนึ่งร้อยปีที่ราคาถูกแต่คุณภาพเต็มเปี่ยมไปด้วยความตั้งใจของเจ้าของร้านเข้มข้นทุกเมนูเริ่มต้นเพียงแก้วละสิบบาทเท่านั้นจะเห็นว่ามีลูกค้าเยอะแยะมากมายซื้อกลับไปมากมายตั้งสิบยี่สิบถุงแปลว่าขายดีจริงของเค้าอร่อยจริงและดีจริงบรรยากาศร้านให้ความรู้สึกเหมือนได้ย้อนเวลากลับไปในยุคสมัย2499เลยทีเดียวในสมัยอันธพาลจะเห็นว่ามีลูกค้าหลายคนนั้นเป็นรุ่นคาร์รุ่นเก๋าและรุ่นใหม่มานั่งดื่มชาร้อนชิวๆอ่านหนังสือพิมพ์คุยกันแบบเก่าๆใครอยากลองมาจิบกาแฟบรรยากาศย้อนยุคโดยเฉพาะร้านนี้เปิดตั้งแต่หกโมงเช้าตามสไตล์ของคอกาแฟที่จะมานั่งเม้ามอยเริ่มจับกลุ่มกันตั้งแต่เช้าก่อนออกไปทำงานและปิดจนถึงสามทุ่มสละคนที่ต้องแวะดื่มเครื่องดื่มอะไรคลายร้อนก่อนกลับบ้านแนะนำเลยร้านนี้ราคาถูกและเป็นกันเองโดยที่คุณภาพยังคับแก้วเหมือนตั้งแต่สมัยร้อยปีที่ผ่านมาใครที่ยังไม่เคยได้ลองได้กินรีบเลยก่อนที่ร้านนี้จะได้กลายเป็นแค่ตำนาน เรามาถึงร้านที่เปิดมากว่าหกสิบปีหนึ่งในร้านที่อยู่คู่กับตลาดผู้มาอย่างยาวนานนั้นคือผัดไทยบางสะแกเดิมทีร้านนี้เป็นร้านที่ถัดจากร้านปอเปี๊ยะก็ได้เห็นกลิ่นหอมของผัดไทยตลาดผู้ช่วยมาเราจึงต้องเดินเข้าไปทดสอบร้านนี้สมัยและเราก็ได้เจ็บร้านผัดไทยวัดสะแกร้านที่มีชื่อเสียงยาวนานถ้าอยากกินผัดไทยแถวตลาดพลูก็ต้องนึกถึงร้านนี้ใช้เตาถ่านในการทำผัดไทยทำให้เซลล์โฮมมีความหอมเต้าหู้ปะทะมากและเป็นการที่ต้องใช้ฝึกฝนอนาเพราะการทำอาหารจากเตาถ่านจะมีความยากในการควบคุมไฟต้องมีประสบการณ์มายาวนานนั่นเองร้านนี้เป็นร้านที่ส่งต่อจากรุ่นสู่รุ่นสืบทอดกันมาหลายสมัยอยู่กันยาวนานมากกว่าหกสิบปีทำให้ร้านนี้อยู่คู่ตลาดพลูมาอย่างยาวนานหลายคนที่ยังไม่เคยได้ลองได้ท่านต้องลองมากินดูร้านนี้ราคาไม่แพงเริ่มต้นเพียงแค่สี่สิบบาทเท่านั้นเป็นผัดไทยที่เส้นหนึบไม่เละรสชาติเข้าถึงตัวเหนือเส้นเพื่อวางกำลังดีอร่อยได้โดยไม่ต้องปรุงเลยทีเดียวและร้านนี้เปิดตั้งแต่เช้าจนถึงดึกหยุดทุกวันอังคารมาให้ทุกวันเดี๋ยวจะไม่ได้กินเอานะ  

แนะนำสถานที่ท่องเที่ยวใน ไทย EP2 อีกหนึ่งร้านเลยที่จะไม่พูดถึงเลยนั้นเป็นไปไม่ได้นั่นคือร้าน สรินทร์ทิพย์ขนมเบื้องไทย นั้นในตำนานไฟหวานหวานหอมไปด้วยฝอยทองไส้เค็มใส่มะพร้าวขูดกับกุ้งแห่งราคาชิ้นล่ะสิบห้าบาทขายอยู่ใต้ตลาดพลูร้านนี้ขายมายาวนานส่งต่อความหวานมันยาวนานหลายรุ่นหลายสมัยแค่เดินผ่านก็อยากจะบอกทั้งร้านแค่ไม่ได้ถ้าเคยกินแล้วจะเข้าใจเลยว่ารากผักชีหอมกลิ่นเครื่องเทศรากผักชีมากและบอกเลยว่าไม่ว่าจะเหนือไหนไส้ไหนก็เต็มคำและอร่อยมากฟินมากๆสมกับที่ขายดีมากๆในตลาดพลูถ้าใครผ่านไปผ่านมาอย่าลืมมาแวะชิมกันถึงราคาจะดูสูงไปหน่อยแต่คุณภาพวัตถุดิบนั้นบอกได้เลยว่าคุ้มค่าและหายากมากกับที่จะได้กินจากสมัยนี้โดยปกติเราจะหาขนมเบื้องกินได้จะตามตลาดนัดทั่วไปแต่ว่าแป้งก็จะแตกต่างกันออกไปใส่ก็จะแตกต่างกันออกไปเราแทบจะหาใจความสำคัญของขนมนี่ไม่เจอเลยก็คือไส้ฝ้ายท้องก็หวานใสมะพร้าวก็เค็มแต่จริงๆแล้วมันไม่ได้เค็มมาจากเกลือมันเค็มมาจากกุ้งเเห้งที่เกิดจากความหอมและจริงๆแล้วครีมนั้นจะต้องใส่ไข่และใส่แป้งที่หอมหอมไม่ใช่ใช่มายองเนสหรือใช้ครีมเทียมซึ่งมันทำให้ไม่หอมเหมือนอย่างที่เราเคยกินมาและที่สำคัญเลยก็คือไฟทองนั้นก็ควรที่จะเป็นฝ่ายทองแท้ไม่ใช่ฝอยทองสำเร็จรูปที่เราซื้อมาและหวานจากน้ำตาลเพียงอย่างเดียวไม่มีไข่ผสมอยู่ทำให้ราคานั้นถูกลงและแน่นอนว่าร้านนี้ทุกอย่างใช้ส่วนผสมที่ถูกต้องตามหลักที่สืบต่อกันมานั่นแหละทำไมมูลค่าสินค้าถึงแพงก็เพราะว่าใช้วัตถุดิบที่ดีนั่นเอง อีกหนึ่งล้านที่จะไม่แนะนำเลยเป็นเป็นไปไม่ได้ก็คือร้านชื่อดังในตลาดพลูที่ยังเป็นร้านรถเข็นก็คือเปาะเปี๊ยะสดเจ๊บิ หนึ่งในร้านขนมไทยที่แนะนำโดยผู้คนที่อยู่แถวตลาดพลูอย่างร้านเปาะเปี๊ยะสดที่พี่ๆเค้ากินเก่งเป็นประจำถึงเวลาชิมอาหารที่มีกลิ่นอายของเมืองจีนที่สืบต่อกันมายาวนานจากรุ่นสู่รุ่นมากกว่าหกสิบปีก็คือร้านนี้นี่เองปอเปี๊ยะเจบีตลาดพลูเสน่ห์ของความอร่อยจากร้านนี้ก็คือเครื่องเคียงแบบจัดหนักจัดเต็มโดยเฉพาะกุนเชียงหมูสูตรเด็ดที่ร้านทำเองนั่นเองทำให้เพิ่มความฟินความหอมความมันความนัวเข้าไปอีกกินพร้อมกับน้ำจิ้มบ๊วยสูตรพิเศษที่รสชาติหวานเปรี้ยวจากเมืองจีนในราคาที่ไม่แพงเริ่มต้นเพียงแค่สี่สิบบาทเท่านั้นแนะนำเลยว่าถ้าใครผ่านไปผ่านมาควรที่จะแวะทักทายและลองชิมหรือซื้อไปฝากคุณพ่อคุณแม่เลยเพราะถือเป็นอีกหนึ่งร้านดังที่ประสบผลสำเร็จมากและต้องรีบกินก่อนที่เขาจะย้ายร้านนี้เพราะร้านนี้ขายดิบขายดีมากและใครกันมาหลายรุ่นสามรุ่นแล้วที่เปลี่ยนไปไม่ได้ขายแค่ปอเปี๊ยะสดแต่ก็ถือว่าขายดีมาก